SLAVENI (Sloveni)
3. nastavak
idi na početak / idi na 2. nastavak
Slaveni su najbrojnija narodonosna skupina u Evropi. Naseljeni od Njemačke preko Azije do Tihog okeana. Od Baltika do Jadrana i Crnog mora. Jedan dio Slavena, tzv. Južni Slaveni koji danas naseljavaju dio Panonije oslonjen na Balkanski poluotok, na kome su većina, odvojeni su romanima, ugrima i germanima od ostalih slavenskih plemena Evrope i Azije.
Nekoliko miliona Amerikanaca, Kanađana ili Australijanaca slavenskog su porekla (poljskog, ruskog, ukrajinskog, češkog, srpskog, hrvatskog...). Za neke skupine bi se moglo reći da ih je više nego pojedinih naroda u svetu. Delovi pojedinih slavenskih naroda (Hrvati, Srbi, Makedonci, Slovenci, Rusi, Lužički Srbi, Poljaci, Slovaci...) uslovljeno historijskim nastankom nekih država, žive u mnogim neslavenskim zemljama i inoslavenskim zemljama kao manjine. Tim razlozima, velika skupina tzv. Južnih Slavena nastanjena na Balkanskom poluotoku, živi odvojena germanima i Ugrima od ostalog korpusa Slavenskih naroda.
Svi slavenski narodi su u nekim periodima svoje prošlosti bili potčinjeni drugim narodima i državama ili podeljeni živeli u različitim državama. A bogami i potčinjavali druge narode, pa i one iz Slavenskih plemena koji izrastoše u narode!
Jezički i kulturološki, to je najkompaktnija skupina naroda u Evropi.
Razlike pojedinih slavenskih jezika su manje nego npr. između nekih njemačkih dijalekata. Nasuprot poređenju, njemačko jezičko i kulturno područje se većim delom nalazi na relativno cjelovitom i nepodeljenom prostoru, za razliku od slavenskog jezika i kulture koji su u tom pogledu izrazito podeljeni.
U savremenim slavenskim jezicima utvrđeno je oko 2000 reči (leksema) osnovnog tipa koje su opšteslavenske. Nasleđene iz slavenskog prajezika. Poznato je da se u svakodnevnom govoru koristi i manje reči za međusobno sporazumevanje.
Iako u strukturi slični, slavenski jezici se na više načina razlikuju. Dalja tendencija ka izdvajanju novih književnih jezika i kultura u slavenskom svetu odvijaja se i sada, za šta je u svetu gotovo nemoguće naći primer.
Broj slavenskih naroda danas se gotovo podudara sa brojem pripadnika naroda koji govore pojedinim slaveneskim jezikom.
U antropološkom smislu i pored sličnosti, rasno su različiti! Vekovni kontakti i mešanja, što iz ljubavi ili sile, uslovili su razlike.
U istorografiji Slaveni se sreću relativno kasno. Tek u vreme velike seobe naroda od IV-VII veka n.e.. Razlog je što nisu imali ni pismo, ni državu.
Prvi spomen, bez dovoljno argumenata, nalazi se u četvrtoj knjizi «Historije» Herodota (grč. Heriodotos, 484- 424.p.n.e). Opisujući Skite pominje Skite-ratare plemena Nuri, Budini i druga. Misli se da opisuje Slavene.
Kasniji rimski i grčki pisci Tacit (Publius Cornelius Tacitus, oko55.-120.), Plinije Stariji (Gaius Plinus Sekundus Maior 23.-79.), Ptolomej (Claudius Ptolemaeus oko 90.-oko168.) pominju u svojim djelima veliki narod Veneda (Veneta) između Baltika i Karpata. Izraz se u različitim varijantama vezuje za Slavene ili za deo Slavena.
Ime Slaveni (Sklaveni) nalazimo u VI veku kod Jordanesa (Jordanis o.500- 552) koji ih teritorijalno određuje obroncima Karpata, gornjim tokom Visle, rekom Prut na zapadu i Dnjeprom na istoku. Piše da tu teritoriju naseljavaju Venedi, Slaveni i Anti. To su opšteprihvaćeni pojmovi koji se vežu za Slavene.
nastavlja se...
Nekoliko miliona Amerikanaca, Kanađana ili Australijanaca slavenskog su porekla (poljskog, ruskog, ukrajinskog, češkog, srpskog, hrvatskog...). Za neke skupine bi se moglo reći da ih je više nego pojedinih naroda u svetu. Delovi pojedinih slavenskih naroda (Hrvati, Srbi, Makedonci, Slovenci, Rusi, Lužički Srbi, Poljaci, Slovaci...) uslovljeno historijskim nastankom nekih država, žive u mnogim neslavenskim zemljama i inoslavenskim zemljama kao manjine. Tim razlozima, velika skupina tzv. Južnih Slavena nastanjena na Balkanskom poluotoku, živi odvojena germanima i Ugrima od ostalog korpusa Slavenskih naroda.
Svi slavenski narodi su u nekim periodima svoje prošlosti bili potčinjeni drugim narodima i državama ili podeljeni živeli u različitim državama. A bogami i potčinjavali druge narode, pa i one iz Slavenskih plemena koji izrastoše u narode!
Jezički i kulturološki, to je najkompaktnija skupina naroda u Evropi.
Razlike pojedinih slavenskih jezika su manje nego npr. između nekih njemačkih dijalekata. Nasuprot poređenju, njemačko jezičko i kulturno područje se većim delom nalazi na relativno cjelovitom i nepodeljenom prostoru, za razliku od slavenskog jezika i kulture koji su u tom pogledu izrazito podeljeni.
U savremenim slavenskim jezicima utvrđeno je oko 2000 reči (leksema) osnovnog tipa koje su opšteslavenske. Nasleđene iz slavenskog prajezika. Poznato je da se u svakodnevnom govoru koristi i manje reči za međusobno sporazumevanje.
Iako u strukturi slični, slavenski jezici se na više načina razlikuju. Dalja tendencija ka izdvajanju novih književnih jezika i kultura u slavenskom svetu odvijaja se i sada, za šta je u svetu gotovo nemoguće naći primer.
Broj slavenskih naroda danas se gotovo podudara sa brojem pripadnika naroda koji govore pojedinim slaveneskim jezikom.
U antropološkom smislu i pored sličnosti, rasno su različiti! Vekovni kontakti i mešanja, što iz ljubavi ili sile, uslovili su razlike.
U istorografiji Slaveni se sreću relativno kasno. Tek u vreme velike seobe naroda od IV-VII veka n.e.. Razlog je što nisu imali ni pismo, ni državu.
Prvi spomen, bez dovoljno argumenata, nalazi se u četvrtoj knjizi «Historije» Herodota (grč. Heriodotos, 484- 424.p.n.e). Opisujući Skite pominje Skite-ratare plemena Nuri, Budini i druga. Misli se da opisuje Slavene.
Kasniji rimski i grčki pisci Tacit (Publius Cornelius Tacitus, oko55.-120.), Plinije Stariji (Gaius Plinus Sekundus Maior 23.-79.), Ptolomej (Claudius Ptolemaeus oko 90.-oko168.) pominju u svojim djelima veliki narod Veneda (Veneta) između Baltika i Karpata. Izraz se u različitim varijantama vezuje za Slavene ili za deo Slavena.
Ime Slaveni (Sklaveni) nalazimo u VI veku kod Jordanesa (Jordanis o.500- 552) koji ih teritorijalno određuje obroncima Karpata, gornjim tokom Visle, rekom Prut na zapadu i Dnjeprom na istoku. Piše da tu teritoriju naseljavaju Venedi, Slaveni i Anti. To su opšteprihvaćeni pojmovi koji se vežu za Slavene.
nastavlja se...
1 komentar:
Slavs come to Panonian Plain half a millenium AD. Here, ye analyze the origins and whereabouts of the Slavs.
Objavi komentar